podwójne życie mąż i kochanek

Jej filmowy mąż, grany przez Sama Neilla, jest doskonałym wcieleniem mężczyzny ponoszącego klęskę, nie rozumiejącego i nie rozumianego. Trzecia postać, kochanek Anny, to z kolei karykatura duchowego wykorzenienia Zachodu: ze znajomością karate, samodoskonaleniem się przez zen jest modelem człowieka doskonałego, a jednocześnie Mąż całe dnie jest w sadzie, a to w sortowni, to w magazynie, jeździ też i załatwia różne sprawy, ja pomagam, jak mogę, ale wiadomo, że przy 4 małych dzieci i ogarnięciem domu jest co Podwójne życie męża: Marek Krupski, Marta Leleniewska 29.04.2011 292 Poszukiwana: Tomasz Orlik, Magdalena Dębska 2.05.2011 293 Bezbronny w śpiączce: Tomasz Orlik, Magdalena Dębska 3.05.2011 294 Stajenna: Marek Krupski, Marta Leleniewska 4.05.2011 295 Niebezpieczne czary: Marek Krupski, Marta Leleniewska 5.05.2011 296 Śmierć w jacuzzi Zawsze pogardzałem facetami prowadzącymi podwójne życie. Moim zdaniem ktoś, kto nie potrafi podjąć męskiej decyzji, z którą kobietą chce spędzić życie, nie zasługuje na noszenie spodni. Tymczasem teraz sam znalazłem się w takiej sytuacji i – jestem jak w potrzasku! Ich życie było przepełnione typowymi zwyczajami szlacheckimi – polowaniami, gwarnymi biesiadami, jarmarkami czy zjazdami. Maria Konopnicka zajęła się wychowywaniem dzieci i podejmowała rolę gospodyni domowej. W 1863 roku wraz z mężem i synem wyemigrowała do Drezna i Wiednia, z obawy przez aresztowaniem Jarosława. Kolejnego roku Site De Rencontre Gratuit Indre Et Loire. Kochanek trzymany jest w sekrecie przed mężem, a mąż przed kochankiem. Ta kobieta wypracowała sobie, jak twierdzi, układ idealny! Ma dwóch mężczyzn naraz, a żaden nie wie o tym drugim. Nie musi martwić się o niepotrzebne awantury!Nie chciała rezygnować ani z małżeństwa, ani z dobrej zabawy. Dzisiaj ma dwóch mężczyzn, którzy nie wiedzą o sobie nawzajem. Panowie nie czują się o siebie zazdrośni, a ona dzięki temu czuje, że wypracowała układ idealny! – poznajcie Klaudię, naszą dzisiejszą bohaterkę.„Mąż i kochanek to dwa różne światy, lubię oba!”— Kiedyś uważałam, że po ślubie już nigdy nie będę mogła spojrzeć na innego faceta. Mój mąż dużo pracuje, jest strasznym tradycjonalistą w łóżku, nie lubi szaleństw ani eksperymentów. Bardzo dusiłam się, żyjąc w taki sposób. Od kiedy w moim życiu pojawił się kochanek, wszystko się zmieniło. Mój mąż i kochanek to dwa różne światy, lubię oba! Nie chciałabym rezygnować z żadnego z nich. — wyznaje w swoim liście poznała trzy lata temu młodszego mężczyznę, który jest nią kompletnie zauroczony, ale nie w głowie mu zobowiązania! Klaudia kocha swojego męża, czuje, że jest jej bratnią duszą. Lubi w weekendy spędzać z nim czas, pijąc poranną kawę, czy oglądając telewizję. Jednak ma też drugie życie, w którym rządzi jej kochanek! Mężczyzna zabiera ją w różne miejsca, próbują ekscytujących nowości, których znudzonej żonie tak brakowało. — Z nim nigdy nie wiadomo co się wydarzy! A jeżeli chodzi o sprawy łóżkowe… Dopiero przy nim zrozumiałam, jak wiele mogę się jeszcze nauczyć! — przyznaje kobieta. Panowie nic o sobie nie wiedzą. Trzyma ich w tajemnicy— Mój mąż nie wie, że mam kochanka, a kochanek, że mam męża. To układ idealny! — wyznaje Klaudia. — Czasem nie jest łatwo pogodzić te dwa światy, ale daję radę! Mam specjalne listy miejsc, do których chodzę z mężem i takich, gdzie zabiera mnie kochanek. Nie mam zamiaru mówić mu, że jestem zamężna, bo wolę uniknąć scen zazdrości, prób pokazania kto tu rządzi, czy dziwnych deklaracji. Jest dobrze tak, jak jest! —Kobieta uważa, że zarówno mąż, jak i kochanek korzystają na tym układzie. Z jednej strony wiedzie spokojne, stabilne życie u boku konserwatywnego męża, z drugiej zaś ma szalony, pełen namiętności i niespodzianek związek z innym mężczyzną. Ani mąż, ani kochanek nie muszą się zmieniać, bo mając ich obu, czuje, że ma wszystko! Tylko ciekawe, czy rzeczywiście byliby zadowoleni, gdyby się dowiedzieli?Image by Pexels from PixabayZwiązek z mężem jest spokojny, by StockSnap from PixabayZaś kochanek zaskakuje ją na każdym kroku! ZOBACZ TEŻ:Nowa opłata od przyszłego roku. Polska rodzina będzie dokładać do przestarzałych technologii6-letnia córka po powrocie z religii wręczyła mamie liścik od zakonnicy. Kobieta od razu pojechała do szkoły13-letnia dziewczynka została skrzywdzona przez mężczyznę. Po powrocie ze szpitala czekał na nią listGwiazda TVN zrezygnowała z opieki nad córeczką? „Możecie mnie osądzać”Do szamponu dosypała szczyptę specyfiku, który jest w każdym domu. Opadła jej szczęka, gdy spojrzała w lustro, 9 piorunujących trików41-letnia mama zdaniem lekarzy miała nie przeżyć więcej niż 4 miesiące. Nowa żona byłego męża uratowała jej życie Jan Englert przez 33 lata był mężem Barbary Sołtysik. To właśnie wtedy gwiazdor polskiego kina miał prowadzić podwójne życie Najgłośniejszym romansem Jana Englerta był ten z o 13 lat młodszą Dorotą Pomykałą. Aktorka miała czekać na swojego ukochanego aż dekadę. Gdy Jan Englert w końcu się rozwiódł, związał się z całkiem inną kobietą, która wkrótce potem została jego drugą żoną Więcej takich historii znajdziesz na stronie głównej Potajemny romans Doroty Pomykały i Jana Englerta był jednym z najbardziej elektryzujących tematów czasów PRL-u. Kinowy amant i o 13 lat młodsza kochanka rozwijali swoją znajomość z dala od oczu ówczesnej żony Jana Englerta, odwiedzając się w Krakowie. Po dekadzie prowadzenia podwójnego życia, gwiazdor polskiego kina i Dorota Pomykała rozstali się. Polecamy: "Klany gwiazd": Beata Ścibakówna, Marta Lipińska, Maja Ostaszewska... Przypominamy, kto jest kim w rodzinie Englertów Dziś oboje nie chcą wracać do czasu, gdy byli parą i sami tworzą szczęśliwe związki. Chociaż wielu zarzucało Dorocie Pomykale, że to właśnie ona rozbiła małżeństwo Jana Englerta z Barbarą Sołtysik, tak aktor nigdy nie zostawił pierwszej żony dla swojej najgłośniejszej kochanki. Zrobił to dopiero dla kobiety, z którą także stanął na ślubnym kobiercu. Resztę artykułu znajdziesz pod materiałem wideo: Jan Englert i Barbara Sołtysik byli małżeństwem 33 lata. Aktor przez dekadę miał oszukiwać pierwszą żonę Jan Englert i Barbara Sołtysik poznali się jeszcze w latach 60. Wchodzący w świat wielkiego show-biznesu aktorzy stanowili zgrany duet nie tylko na deskach teatru, ale też w życiu prywatnym. Zaledwie po roku związku para postanowiła pobrać się w tajemnicy. Chociaż początkowo to Barbara Sołtysik święciła większe sukcesy niż jej mąż, to role szybko się odwróciły. Kobieta poświęciła się wychowywaniu ich trójki dzieci, a Jan Englert zyskał miano gwiazdy polskiego kina i dosyć kochliwego amanta. Aktor dobrze sobie zdawał sprawę ze swojej pozycji w show-biznesie, co rusz miłość wyznawały mu też fanki. Później okazało się, że gwiazdor, chociaż na pozór ma idealne życie małżeńskie, tak w rzeczywistości miewa problemy z dochowaniem wierności. Polecamy: Beata Ścibakówna i Jan Englert w są parą w życiu i na planie W 1979 r. Jan Englert poznał o 13 lat młodszą aktorkę, Dorotę Pomykałę. Oboje brali wówczas udział w zdjęciach do filmu "Ojciec królowej". 23-latka od razu zafascynowała starszego kolegę po fachu. Była nie tylko piękna, ale i mądra. "To jedyna kobieta, z którą nigdy się nie nudzę. Nigdy nie wiem, czym mnie zaskoczy" - powiedział Jan Englert o Dorocie Pomykale cytowany przez magazyn "Rewia". Jan Englert miał zakochać się bez opamiętania, a Dorota Pomykała odwzajemniła jego uczucie. Chemii, jaką widać było miedzy dwójką aktorów nie przeoczyła także kolorowa prasa, która co rusz donosiła o ich sekretnych spotkaniach. Jan Englert mieszkał wówczas z rodziną w Warszawie, ale w każdej wolnej chwili miał odwiedzać Dorotę Pomykałę w jej domu w Krakowie. Młoda aktorka dobrze wiedziała, że jej kochanek ma żonę i dzieci. "Janek był już wtedy żonaty, do tego był ojcem, miał rodzinę, ale... rozum mówił jedno, a serce podpowiadało coś zupełnie innego" - opowiadała magazynowi "Świat i ludzie" osoba z otoczenia aktorów. To był związek pełen wyrzeczeń. Jan Englert zaczął się odsuwać od swojej ówczesnej żony, Barbary Sołtysik. Dorota Pomykała, by mieć czas dla ukochanego, miała odrzucać nawet kolejne propozycje filmowe. Mówi się, że na konkretny ruch aktora czekała aż 10 lat. Jan Englert nie chciał rozwieźć się z żoną dla Doroty Pomykały. Zrobił to ze względu na inną kobietę Jan Englert nie potrafił jednak odejść od żony i w końcu rozstał się ze swoją kochanką. Dorota Pomykała miała zapewniać, że to dzielące ich kilometry zaważyły na ich związku. Niedługo później aktor po 33 latach małżeństwa zdecydował się na rozwód z Barbarą Sołtysik. Po unieważnieniu jego pierwszego małżeństwa, nie rzucił się jednak w ramiona Doroty Pomykały. Jedna z koleżanek aktorki wyznała po latach, że Dorota Pomykała czuła się oszukana i zdradzona. Przez burzliwą relację z Janem Englertem nie potrafiła ponownie zaufać mężczyznom. "Dorota bardzo to przeżyła. Czuła się w pewnym sensie oszukana, bo przez wiele lat była zwodzona. Janek z jednej strony chciał z nią być, a z drugiej nie mógł zostawić rodziny..." - mówił magazynowi "Świat i ludzie" znajomy pary. Jan Englert zostawił byłą żonę dla innej kobiety, również aktorki. Beata Ścibakówna była jedną ze studentek, z którymi aktor prowadził zajęcia. Ich miłość okazała się być już tą na resztę życia. Para pobrała się zaledwie rok po rozwodzie Jana Englerta, w 1995 r., a pięć lat później powitała na świecie swoją córkę, Helenę. Dorota Pomykała pocieszenie po miłosnym zawodzie znalazła natomiast w wirze pracy. Razem ze swoją siostrą otworzyła Studio Aktorskie i Policealną Szkołę Aktorską Art Play, promując tym samym wiele nowych gwiazd. Po latach szczęście odnalazła także w sferze uczuciowej. Dziś Dorota Pomykała, podobnie jak Jan Englert, jest w szczęśliwym związku. Aktorka nie opowiada o tym publicznie, niechętnie też wraca do wydarzeń z przeszłości. Byli kochankowie zostawili swój romans już dawno za sobą, czyniąc go jednym z największych skandali czasów PRL-u. Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z życiem gwiazd, zapraszamy do naszego serwisu ponownie! Pogodziłam się z tym, że nigdy nie będę mamą. Nie zazdrościłam koleżankom słodkich bobasów, nie miałam nigdy zbyt mocno rozwiniętego instynktu macierzyńskiego. A jednak gdy jakaś obca kobieta powiedziała mi, że mój mąż, mój Karol, będzie ojcem jej dziecka… Poczułam, jak wali mi się świat. Mamy z Karolem po 30 lat, w tym roku mieliśmy obchodzić trzecią rocznicę ślubu. Chociaż chyba każde z nas będzie świętować osobno… Jeszcze przed zaręczynami powiedział mi, że nie chce mieć dzieci, że to za duża odpowiedzialność, że kocha mnie i życie ze mną mu całkowicie wystarczy. Przyjęłam do wiadomości – bycie matką nigdy nie było moim marzeniem ani życiowym celem, więc postanowiłam nie płakać za czymś, czego nigdy nie miałam. Myślałam, że się przesłyszałam Przez długi czas żyło nam się całkiem dobrze. Dopiero poprzedni rok – pandemiczny – dał nam popalić. Zwłaszcza Karolowi… Zwolnienia w firmie, cięcia pensji… Ja pracuję w branży, która była bezpieczna. Jego stała w miejscu. Wydawało mi się, że przetrwaliśmy kryzys, że już wyszliśmy na prostą. A potem… zadzwonił telefon. Nieznany numer. – Halo? – Pani Julia? – Tak, kto mówi? – Pani mnie nie zna, ale ja znam panią – w telefonie słyszałam kobiecy głos. – Przepraszam, to jakieś żarty? – Ja... od Karola. Powiem wprost: ja i Karol będziemy mieli dziecko. On nie wie, że ja do pani dzwonię, ale chciałam, żeby pani wiedziała – jej słowa dochodziły do mnie jak przez mgłę. Po „będziemy mieli dziecko” nic nie miało znaczenia. – Halo? Pani Julio? Słyszy mnie pani? Ocknęłam się. – Karol wie o dziecku? – rzuciłam sucho. – Oczywiście, jest taki szczęśliwy, że będzie tatą! Ja naprawdę przepraszam, że tak do pani dzwonię… Ale ja musiałam. Teraz, kiedy w moim brzuszku jest dzidziuś… Ja muszę myśleć o nim, rozumie pani? Rozłączyłam się. Karol, który już siedem lat temu mówił mi, że nie chce mieć dzieci, jest szczęśliwy, bo zostanie ojcem. Ojcem dziecka jakiejś latawicy, z którą mnie zdradził. Nawet się nie wypierał Teraz wszystko zaczęło mi się układać w całość. Ten jego stres, praca do późnych godzin, wychodzenie wcześnie, bo kłopoty w firmie… Nieźle sobie to wykombinował. Podwójny agent, a ja się nie zorientowałam! Gdy wrócił z pracy, powitałam go z uśmiechem na ustach. I dobrą nowiną. – Gratulacje! Zostaniesz tatą! – rzuciłam, jak tylko wszedł do mieszkania. – Julia, co ty? Ty jesteś w ciąży?! – miałam wrażenie, że jest na mnie zły. – Ja? Nieee, wiesz, że nigdy mi na tym nie zależało. Ale twoja dziewczyna jest, gratulacje, tatuśku! – przemawiały przede mnie emocje. Byłam nakręcona jak po kilku kubkach mocnej kawy. – Moja dz… Nie dałam mu dokończyć. – Dzwoniła do mnie. Chciała podzielić się radosną nowiną. W sumie nie wiem, czego oczekiwała… Będziemy żyć w trójkę? A może chce ode mnie alimentów? Nie wiem. Bardzo miła dziewczyna, taki sympatyczny głos. – Anka tutaj dzwoniła?! – Karol naprawdę się wkurzył. Zrobił się czerwony na twarzy, zaczął krzyczeć, że nie tak się umawiali. Nie mogłam już tego znieść. Widoku jego twarzy, jego słów… Zdrada jest cholernie bolesna. I nawet nie chodzi o sam seks… Ale o to uczucie, że ktoś cię oszukuje. Robi coś za twoimi plecami. Jednak najbardziej uderzyła mnie myśl, że nie byłam dla niego dość dobra. Że ze mną nie chciał powiększać rodziny, a pojawiła się jakaś inna… I proszę, poleciał jak na skrzydłach, szczęśliwy tatuś. W zeszłym tygodniu Karol się wyprowadził. Nie dałam mu wyboru. Nie chciałam, żeby decydował – ona czy ja. Nie będę tracić na niego czasu. Nic nie wiem o tej jego Ance, nie chcę wiedzieć. Dla mnie on stał się obcym człowiekiem. Wiem, że sprawiam wrażenie silnej – i rzeczywiście, mam w sobie jakąś siłę… Ale w środku jestem wrakiem. Potrzebuję czasu, by do siebie dojść, by to poukładać w głowie. By spróbować zrozumieć, dlaczego facet, który miał skoczyć za mną w ogień, tak mnie potraktował… Julia Zobacz także: Prawdziwe historie: wybrałam męża, straciłam dziecko „Opiekuję się schorowaną matką byłego męża. Jeśli nie ja, to kto?” „Szwagierka okradła mnie na moim baby shower, a potem wszystkiego się wyparła” fot. Adobe Stock Mój mąż przygląda się w milczeniu, jak skrupulatnie składam koszulki, swetry i skarpety… – Chyba się kiedyś skuszę i też z tobą pojadę – odzywa się nagle. – Jak ci się przyglądam, jaka jesteś pełna euforii i oczekiwania, to aż ci zazdroszczę. – Ale przecież ty nie umiesz jeździć na nartach! I zawsze twierdziłeś, że szkoda na to pieniędzy – prostuję się znad torby, do której usiłuję wcisnąć kolejny gruby sweter. – Cholera jasna, nic mi się nie mieści! – Daj, pomogę – Jurek wstaje i podchodzi do wersalki. – Zawsze tego nawpychasz, nawpychasz… W harcerstwie nie byłaś, to nie wiesz, jak pakować. Wywalaj wszystko, chowamy od nowa – ordynuje. – A co do nart, to sama mówiłaś, że na naukę nigdy nie jest za późno. – Dalej tak uważam. Po prostu się dziwię, że tak nagle nabrałeś ochoty – mówię, ale czuję, jak mi się robi gorąco ze strachu… Bo co będzie, jeśli mąż zechce jechać ze mną w góry?… Dotąd to była jedyna rzecz, której nie mogliśmy robić razem. Poza tym świetnie się rozumiemy, oboje kochamy kino, lubimy czytać, uwielbiamy zwierzaki. Ale na narty Jurek nigdy nie dał się namówić, choć tyle raz prosiłam. Raz tylko zgodził się pojechać ze mną w góry. Ja zjeżdżałam, a on spacerował i mówił, że do nart go w ogóle nie ciągnie. Muszę jednak przyznać, że nigdy nie oponował, gdy ja chciałam jechać. Nie zabraniał mi, nie krzywił się. Wkrótce stało się tradycją, że zimowy urlop spędzamy osobno. Ja na stoku, Jurek kilkaset kilometrów ode mnie, zwykle po prostu w mieście. Zimowy ukochany Tylko my zjawiliśmy się tam bez rodziny. Kochany jest. A ja go zdradziłam. Nie wiem dlaczego, nie do końca wiem po co… Pierwszy raz Artura spotkałam 5 lat temu. Też przyjechał sam, z nastawieniem typowo narciarskim. Nie interesowały go zabawy ani piwne biesiady, nie zwiedzał okolic. Podobnie jak ja, całe dnie spędzał na stoku. Pewnego dnia przysiadł się do mnie podczas kolacji. – Podziwiam panią – zagaił. – Chyba pierwszy raz widzę kobietę tak oddaną narciarstwu. I tak znakomicie jeżdżącą. – To stereotypy, że tylko mężczyźni potrafią szusować – odparłam. – Ja mam to we krwi. Ciągle mi mało. I już pierwszego dnia po przyjeździe się martwię, że będę musiała wyjechać. – To tak jak ja! – roześmiał się. – Ale pani tak sama? A mąż? Nie towarzyszy pani? – wskazał widelcem na moją obrączkę. – On nie lubi nart, chociaż we wszystkich pozostałych dziedzinach życia świetnie się dogadujemy. A pana żona? – Ona w ogóle nie lubi sportów – skrzywił się mężczyzna. – I, niestety, nie we wszystkim dobrze się dogadujemy. Po kolacji zamówiliśmy grzane piwo i rozmawialiśmy chyba z godzinę. Głównie o nartach, lecz także o naszych partnerach. Przeszliśmy na ty, ale, co ciekawe, niewiele mówiliśmy o sobie. Następnego dnia spotkałam go w kolejce do wyciągu. Przyjechał pierwszy, i gdy ja się pojawiłam, pomachał do mnie ręką, wołając: – No, wreszcie jesteś! Chodź, zająłem ci kolejkę, pospiesz się. Uśmiechnęłam się do Artura z wdzięcznością, bo dzięki niemu zaoszczędziłam co najmniej pół godziny! Na stok wjeżdżaliśmy razem i razem potem zjeżdżaliśmy. Na deskach trzymał się naprawdę świetnie. Zakręty brał pewnie, szybko i z fantazją. Ściganie się z nim było dla mnie autentycznym wyzwaniem i przyjemnością. – A może jutro pojedziemy na trudniejszą trasę? – odważyłam się zaproponować, gdy po raz kolejny spotkaliśmy się na dole. – Jestem zbyt rozsądna, żeby odważyć się jeździć samej, ale wiem, że dam radę. Z tobą będzie raźniej. – Pewnie, że dasz radę, Iwonko! – ucieszył się Artur. – To znakomity pomysł. Umówiliśmy się, że od razu z samego rana pojedziemy w drugim kierunku, na trasę, która jest dość poważnym wyzwaniem. Cieszyłam się, bo wreszcie bez obaw mogłam spróbować tam swoich sił. Co tu dużo mówić – samotne wyjazdy w góry nie zawsze są przyjemne, lepiej mieć przy sobie przyjazną duszę. Daliśmy się ponieść emocjom, magii chwili. Następnego dnia po nartach byliśmy padnięci. Dla takiego mieszczucha jak ja to jednak duży wysiłek, Artur też przyznał, że się zmęczył. Odpoczywaliśmy znowu przy grzańcu. Akurat to była sobota i w restauracji w schronisku zebrała się spora grupka ludzi. W pewnym momencie rozbawieni poprosili kelnera, żeby puścił głośniej muzykę. Wszyscy chcieli tańczyć, zrobił się straszny hałas. Zaczęliśmy się nawzajem przekrzykiwać i wreszcie Artur zaproponował: – Wiesz co, chodźmy do pokoju. Weźmy sobie po grzańcu i posiedźmy w ciszy… Ja mam pokój z balkonem, możemy wziąć kurtki i popatrzeć na gwiazdy. Nie ma chmur, widok może być piękny. Był… W ogóle było pięknie. Dobrze się czułam przy Arturze. Mogłam milczeć i to mnie nie krępowało; mogłam mu wszystko powiedzieć i w ogóle nie miałam oporów, że zwierzam się obcemu facetowi. Najwyraźniej Artur czuł to samo, bo w pewnym momencie powiedział: – Dobrze się z tobą czuję, Iwonko. Moja żona zawsze coś mówi, mówi i właściwie w ogóle nie dba o to, czy jej słucham, i czy interesuje mnie to, o czym nawija. A z tobą się fajnie milczy. Właściwie nie pamiętam, jak to się stało. Może wypiłam za dużo grzańca? Może to zasługa gwiazd migoczących na zimowym niebie… Tamtej nocy nie przespaliśmy ani minuty. Kochaliśmy się, jakby świat miał się skończyć. A co ciekawe, rano wcale nie czułam się z tym źle. To znaczy, choć miałam ogromne wyrzuty sumienia wobec Jurka, to nie wstydziłam się Artura. – Nie wiem, dlaczego to zrobiłam – powiedziałam mu otwarcie przy śniadaniu. – Było mi z tobą świetnie, ale wcale tego nie chcę. Kocham męża i nie mam zamiaru go krzywdzić. A przygodne romanse nie są w moim stylu. – Ja też dziwnie się z tym czuję – odparł. – Patrycję, chociaż często się kłócimy, bardzo szanuję, nie chcę jej zdradzać. – To nie wracajmy do tego, Okej? – zaproponowałam. – Ani w rozmowie, ani… No wiesz. Raz się zdarzyło, wystarczy. Artur zgodził się ze mną i wybraliśmy się na stok. Właściwie to było dziwne. Ja naprawdę nigdy w życiu nie zdradziłam Jurka; a tak w ogóle mąż był moim drugim mężczyzną. Nie jestem typem flirciary, więc powinnam się strasznie wstydzić i unikać Artura. A jednak fakt, że się z nim przespałam, w ogóle nie wpłynął na nasze wzajemne relacje. Poza tym – co chyba jeszcze dziwniejsze – do końca pobytu już nigdy tego nie zrobiliśmy, mimo że prawie każdą chwilę spędzaliśmy razem. Gdy miałam wyjeżdżać, nie wymieniliśmy się ani numerami telefonów, ani adresami. Przecież nie mieliśmy zamiaru kontynuować naszej znajomości. Miło spędziliśmy razem czas – i tyle. Czy miałam wyrzuty sumienia, gdy w domu Jurek mnie przytulił, mówiąc, jak się stęsknił? Miałam, i to ogromne! A jednocześnie czułam, że kocham swojego męża jak nigdy, że nie wyobrażam sobie życia bez niego. Jakby ta zdrada scementowała nasz związek. Gdy rok później znowu wybierałam się na narty, namawiałam Jurka, żeby mi towarzyszył. Oczywiście nie chciał, więc pojechałam sama. Do tego samego schroniska co zawsze, bo wszystko już tam znałam, sprawdziłam, no i miałam zniżkę jako stała klientka. Zastanawiałam się, czy Artur też będzie, choć bez emocji. Był. I znowu razem jeździliśmy. I znowu się kochaliśmy… Raz. I znowu rozstaliśmy się bez sentymentów i bez umawiania się na żadną korespondencję. I co teraz? Czy umiem aż tak kłamać? Ten nasz związek, którego nie ma, trwa od pięciu lat. Spotykamy się każdej zimy, chociaż nie ustalamy, kto kiedy przyjedzie. Ja staram się wybierać taki termin, kiedy nie wypadają żadne ferie, żeby nie było tłoku. Może Artur też się kieruje takim kluczem? W każdym razie, gdy przyjeżdżam do schroniska, to on albo już tam jest, albo zjawia się dzień, dwa dni później. Przeznaczenie? Nie wiem. Jednak teraz Jurek zapowiedział, że za rok może wybierze się ze mną. Co mam zrobić? Jestem pewna, że jeśli przyjadę z nim, to Artur zachowa się jak trzeba, nie wyda nas. Tylko czy ja potrafię powstrzymać strach? Czy będę umiała ukryć przed Jurkiem, że to jest facet, z którym go zdradziłam? Czy umiem tak kłamać? Siedzę już w pociągu, zostawiłam za sobą peron i męża. Zastanawiam się. Chyba porozmawiam z Arturem, powiem mu, że już tak nie chcę. Albo po prostu w przyszłym roku pojadę do innego schroniska. A jeśli Arturowi wpadnie do głowy taki sam pomysł? Przecież wcale nie musimy się umawiać, żeby się spotkać, więc takie ryzyko istnieje! Los nam sprzyja… Więcej prawdziwych historii:„Wzięłam rozwód w wieku 20 lat. Po 10 latach kobieta, która ukradła mi męża, poprosiła mnie, bym się nim zaopiekowała”„Mój mąż latami ukrywał swój majątek. Gdy prawda wyszła na jaw, powiedział mi, że to i tak tylko jego własność”„Jestem nieuleczalnie chora i nie wiem, ile mi zostało. Wolę, by mój mąż ode mnie odszedł, bo nie chcę zmarnować mu życia”„Mój mąż zabiera mi całą pensję i wydziela 100 zł na miesiąc. Nie mam nawet za co kupić kurtki na zimę” Mąż Marty od ponad 8 miesięcy prowadził podwójne życie. Okłamywał swoją żonę i kochankę, Natalię. W momencie, kiedy o wiele młodsza od niego kobieta dowiedziała się prawdy, postanowiła zemścić się na nim w mistrzowski sposób. Zastanawiasz czy zemsta zawsze ma słodki sam? Ta historia jest najlepszą odpowiedzią. Niewierny mężczyzna dostał nauczkę, którą zapamięta do końca boli niewyobrażalnie mocno. Na własnej skórze przekonała się o tym kobieta, którą mąż zostawił z 16-miesięcznym synkiem i odszedł do kochanki. Okazuje się, że Marta, której przed laty przysięgał miłość do grobowej deski, nie była jedyną osobą, którą okłamywał. W ekspresowym tempie na jaw wyszły oszustwa, którymi karmił też swoją nową wybrankę. Kiedy tak poznała prawdę, wiedziała, że nie może przejść obok nich obojętnie i tak po prostu puścić w zapomnienie. Zemsta, którą obmyśliła zupełnie zrujnowała mu życie. Mąż od dłuższego czasu zdradzał swoją żonę Mężczyzna od ponad 8 miesięcy zdradzał swoją żonę z kobietą poznaną w pracy. On był szefem działu, a ona asystentką, która niedawno dołączyła do załogi w ich małej, ale preżnie rozwijającej się korporacji. Jej długie nogi, świdrujące oczy i burza blond włosów sprawiły, że facet zupełnie stracił dla niej głowę. Nic dziwnego. Obok takiego arcydzieła, trudno jest przejść obojętnie. Regularne spotkania, projekty, nad którymi pracowali do późnych godzin wieczornych, lunche i wspólne wyjścia biznesowe dały im do zrozumienia, że nie tylko nadają na tych samych falach, ale też mają wspólne wizje przyszłości. Przy blond piękności zapomniał jednak, że jego przyszłość to żona i dziecko, którzy czekali na niego w domu. Finalnie podjął decyzję, która miała raz na zawsze odmienić jego życie. Mąż postanowił odejść od żony i zostawić 18-miesięcznego polskiego skoczka pokazała się bez ubrań. Ma piękne ciało „Afrodyta”Przez lata więził ją w piwnicy i niewyobrażalnie, a na piętrze wiódł normalne życie. Zdjęcia jej „więzienia” przyprawiają o ciarkiKate Rozz, była żona Piotra Adamczyka zaręczyła się! Pokazała ogromny pierścionekZemsta ma słodki smak?Dość szybko okazało się, że żona nie była jedyną kobietą, którą ten okłamywał. Natalia od koleżanek z pracy dowiedziała się, że facet, z którym planowała spędzić resztę życia… ma malutkie dziecko, o którym nie miała zielonego pojęcia. W jednej chwili zrozumiała, że tym samy zrujnowała życie nie tylko jego żonie, ale również bezbronnemu i niczemu niewinnemu chłopczykowi. Postanowiła zemścić się na nim w mistrzowski odezwała się do Marty i poprosiła ją o spotkanie. Dowody zdrady, które jej zaprezentowała były niepodważalne. Natalia zadeklarowała, zeznawać na sprawie rozwodowej w sądzie, żeby ta dostała dom i samochód. Niewiernego i zakłamanego mężczyznę oczywiście zostawiły na ZDJĘCIA: @drew_haysMąż od dłuższego czasu zdradzał swoją żonę. @heftibaKochanką była koleżanka z pracy. @szilviabassoZapomniał wspomnieć, że ma dziecko. ZOBACZ TEŻ:3-miesięczny chłopiec trafił do szpitala z wysoką gorączką. Placówka odpowie za jego śmierćKatastrofa statku, nie żyje 18 osób, 30 zaginionych, trwają poszukiwania. Smutne wiadomości ze świataCórka tej pary jest niewiarygodnie śliczna. Ludzie uważają, że to najpiękniejsze dziecko na świecieOstatnie dni życia Pawła Królikowskiego. Znajomy zdradził przykrą prawdęSala kinowa skrywa przed nami wiele tajemnic. 6 rzeczy, o których na pewno nie miałeś pojęciaNasze mamy i babcie całe życie źle lepiły pierogi. Jest nowatorski, łatwiejszy i pyszniejszy sposób

podwójne życie mąż i kochanek